View source
<!-- Code snippet used to manually test TOC filter -->
<p>[toc]</p>
<h2>Atque <b>haec</b> coniunctio<sup>x</sup> co<s>nfusi</s>oque<sub>y</sub> <i>virtutum tamen</i> a philosophis ratione quadam distinguitur.</h2>
<p><i>Sin aliud quid voles, postea.</i> Equidem e Cn. Facillimum id quidem est, inquam. Eademne, quae restincta siti? </p>
<h3>Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Sedulo, inquam, faciam.</h3>
<p>Rationis enim perfectio est virtus; Sed plane dicit quod intellegit. Omnia peccata paria dicitis. <mark>Sed residamus, inquit, si placet.</mark> <mark>Est, ut dicis, inquam.</mark> Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. </p>
<ul>
<li>Mihi enim satis est, ipsis non satis.</li>
<li>Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.</li>
<li>Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur?</li>
<li>Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent?</li>
<li>Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium?</li>
</ul>
<h3>Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.</h3>
<p>Id enim natura desiderat. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Iam in altera philosophiae parte. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Oratio me istius philosophi non offendit; </p>
<ul>
<li>Quae contraria sunt his, malane?</li>
<li>Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.</li>
</ul>
<h3>Non potes, nisi retexueris illa.</h3>
<p>Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Deprehensus omnem poenam contemnet. Tum mihi Piso: Quid ergo? Duo Reges: constructio interrete. Oratio me istius philosophi non offendit; Urgent tamen et nihil remittunt. </p>
<ul>
<li>Restatis igitur vos;</li>
<li>Ista ipsa, quae tu breviter: regem, dictatorem, divitem solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde;</li>
<li>Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?</li>
<li>Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?</li>
</ul>
<h2>Quid censes in Latino fore?</h2>
<p><i>Moriatur, inquit.</i> <b>Age sane, inquam.</b> Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Negare non possum. </p>
<h3>An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?</h3>
<p>Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Sumenda potius quam expetenda. <b>Itaque ab his ordiamur.</b> Quo modo autem philosophus loquitur? </p>
<p>Quis enim redargueret? Cur deinde Metrodori liberos commendas? Quare conare, quaeso. Itaque his sapiens semper vacabit. Erat enim res aperta. </p>
<h4>Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.</h4>
<p>Quid censes in Latino fore? <b>Dici enim nihil potest verius.</b> Nunc de hominis summo bono quaeritur; Comprehensum, quod cognitum non habet? </p>
<h4>Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?</h4>
<p>Sed residamus, inquit, si placet. Perge porro; Et quidem, inquit, vehementer errat; Illi enim inter se dissentiunt. </p>
<h4>Respondeat totidem verbis.</h4>
<p>Inquit, dasne adolescenti veniam? Cur id non ita fit? Tollenda est atque extrahenda radicitus. Haec dicuntur fortasse ieiunius; Quae contraria sunt his, malane? Non igitur bene. </p>
<ul>
<li>An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.</li>
<li>Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.</li>
<li>Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?</li>
<li>Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.</li>
<li>O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro.</li>
</ul>
<h3>Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q.</h3>
<p>At coluit ipse amicitias. Praeclare hoc quidem. Iam contemni non poteris. Quae ista amicitia est? Sed nunc, quod agimus; Id est enim, de quo quaerimus. </p>
<p><b>Sint ista Graecorum;</b> A mene tu? Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Omnia peccata paria dicitis. Non laboro, inquit, de nomine. </p>
<h4>Est, ut dicis, inquit;</h4>
<p>Utilitatis causa amicitia est quaesita. Eadem fortitudinis ratio reperietur. Eam stabilem appellas. Non est igitur summum malum dolor. Quid iudicant sensus? Quo igitur, inquit, modo? Praeteritis, inquit, gaudeo. </p>
<h4>Quid nunc honeste dicit?</h4>
<p>Tollenda est atque extrahenda radicitus. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Quis est tam dissimile homini. <mark>Prioris generis est docilitas, memoria;</mark> Ut pulsi recurrant? Sed quae tandem ista ratio est? Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? <mark>Sullae consulatum?</mark> </p>
<h2>Quis hoc dicit?</h2>
<p>Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Non igitur bene. Paria sunt igitur. Scaevolam M. Primum divisit ineleganter; </p>
<p><b>Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia.</b> Deinde dolorem quem maximum? Si quae forte-possumus. Si longus, levis. </p>
<h3>Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.</h3>
<p>Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Quis est tam dissimile homini. Easdemne res? Falli igitur possumus. Suo enim quisque studio maxime ducitur. </p>
<ol>
<li>Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate.</li>
<li>Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.</li>
<li>Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est.</li>
<li>Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.</li>
</ol>
<h3>Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?</h3>
<p>Easdemne res? <mark>Eam stabilem appellas.</mark> Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? <mark>Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.</mark> Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. </p>
<p><b>Quis enim redargueret?</b> Quorum altera prosunt, nocent altera. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. <i>Stoici scilicet.</i> Quid me istud rogas? At multis se probavit. </p>
<h4>Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.</h4>
<ol>
<li>Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus.</li>
<li>Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem;</li>
</ol>
<p>Quid de Pythagora? Sed nunc, quod agimus; </p>
<h4>Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.</h4>
<p><i>Sed haec omittamus;</i> Sint ista Graecorum; </p>
<p>Odium autem et invidiam facile vitabis. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; <i>Hic nihil fuit, quod quaereremus.</i> Ita credo. Tum mihi Piso: Quid ergo? Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. </p>
<h2>Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;</h2>
<p>Bonum liberi: misera orbitas. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Magna laus. Res enim concurrent contrariae. Etiam beatissimum? </p>
<p>Nunc vides, quid faciat. Duo Reges: constructio interrete. </p>
<h3>Ubi ut eam caperet aut quando?</h3>
<blockquote cite='http://loripsum.net'>
Nec tamen argumentum hoc Epicurus a parvis petivit aut etiam a bestiis, quae putat esse specula naturae, ut diceret ab iis duce natura hanc voluptatem expeti nihil dolendi.
</blockquote>
<p>Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Videsne quam sit magna dissensio? Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Si longus, levis; Ita prorsus, inquam; Id mihi magnum videtur. Illa tamen simplicia, vestra versuta. </p>
<h3>Sint ista Graecorum;</h3>
<p><i>Eam stabilem appellas.</i> Quibus ego vehementer assentior. Quis Aristidem non mortuum diligit? </p>
<p><mark>Cur deinde Metrodori liberos commendas?</mark> Nos vero, inquit ille; Verum hoc idem saepe faciamus. Sed plane dicit quod intellegit. Quae duo sunt, unum facit. </p>
<h4>Iam enim adesse poterit. Quid adiuvas? </h4>
<blockquote cite='http://loripsum.net'>
Quis est enim aut quotus quisque, cui, mora cum adpropinquet, non refugiat timido sanguen átque exalbescát metu?
</blockquote>
<ul>
<li>Minime vero probatur huic disciplinae, de qua loquor, aut iustitiam aut amicitiam propter utilitates adscisci aut probari.</li>
<li>Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa;</li>
<li>Nemo igitur esse beatus potest.</li>
<li>Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;</li>
<li>Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit.</li>
</ul>
<h2>Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos?</h2>
<ul>
<li>Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.</li>
<li>Non autem hoc: igitur ne illud quidem.</li>
<li>Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?</li>
<li>Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat.</li>
</ul>
<p>Age, inquies, ista parva sunt. Laboro autem non sine causa; Nam de isto magna dissensio est. Quid iudicant sensus? </p>
